Het Leven Bekeken Uit Een Bus...

De gouden gloed van de zon straalt over de weilanden. Op deze ene zomerse dag in een orkaan van grijs. Ik zit in de bus. Ik kijk met een glimlach naar het mooie schouwspel dat zich buiten voordoet. Het herinnert me er aan waarom ik ook alweer aan fotografie doe. Het zet dingen in perspectief.

Werd wakker viel uit bed. Ging douchen. Eten. En mijn bus halen. De eerste keer dit schooljaar dat ik met de bus ga, mijn trouwe fiets blijft mooi in het hok. Weet de bus nog net te halen. Druk. Nog een lege plek. Bij een raam nog wel. Maar niemand die er gaat zitten. Waarschijnlijk omdat er naast een nogal dreigend uitziende skinhead zit. Maar ik loop er heen vraag of ik er kan zitten. Tuurlijk mag dat. het het feit dat het een Skinhead is maakt hem niet meteen raar volk. Ik ga zitten. Tegenover me zit een meisje een boek te lezen. We kijken elkaar aan als ik ga zitten en haar per ongeluk stoot. Een uitwisseling van glimlachen. Ik ga uit het raam staren. En druk op Play van een lange coldplay playlist.

Een prachtige tentoonstelling van herfstschoonheid doet zich buiten voor. Appelgaarden. Maïsvelden alles ziet er mooi uit onder de gouden zon. Je kan er gewoon meer van genieten vanuit een warme bus dan vanaf een koude(en Natte) fiets. Ik doe wat ik altijd doe. Ik bestudeer mijn medebusgenoten. Allemaal vertonen ze typisch bus gedrag. Zo erg dat je bijna weet waar ze aan denken.

Ik stap uit. Nog even een kleine oogwisseling met het meisje met het boek. Ik stap uit. De zon voelt warm op mij gezicht. Ik loop naar school. Lachend over de notie van mijn Haat Liefde verhouding met het OV. Want jah andere dagen zal je mij er vast nog op betrappen Qbuzz helemaal af te zeiken. Maar het gaat hier niet om het reizen. Maar de psychologie achter het reizen. Het ervaren van dingen. Het observeren van de wereld. Het leven bekeken vanuit een bus.

School verloopt prettig. Vandaag is z’n dag dat je met plezier naar school gaat. Einde van de dag op naar huis. Rennen (Sprinten eign) Om de bus te halen. Maar ik red het, gelukkig. Ik ga zitten naast een bekende. Een bepaald figuur dat net als mij het 2e jaar niet lukte te halen. Een gezellige terugrit volgt. Ik stap uit. Loop naar huis. De zon in mijn nek schijnend. Wouldn't wanna change a thing.