Koud is de ochtend. Maar vol moed. Ga je richting de strijd. Onwetende wat de dag zal brengen. Of je nog zal staan aan het eind. De zon komt op over de velden. Nog even en de Hel breekt los. De gloed van het slachtveld is in de verte te zien.
Het begint.
Het begint rustig maar al snel. Ben je bezig. Je kan je hoofd er maar net bijhouden. Alles gaat te snel. Maar toch gaat het niet snel genoeg. Je ziet hoe deze realiteit de mensen om je heen verandert. Dag na dag worden ze gevoellozer. Mensen keren zich tegen elkaar. Er word gewonnen. Maar uiteindelijk verliest iedereen iets. En altijd verliezen ze hun onschuld. Alleen de sterken blijven overeind.
Koud is de strijd. Mensen vragen zich af waarom vechten we nu. Iedereen heeft wel een antwoord. Maar vaak klinkt het alsof ze zichzelf er nog van moeten overtuigen. Kleine kinderen worden volwassen op het slagveld.Oorlog verandert nooit, het verandert alleen de mensen die er in vechten.
Door je hoofd koel te houden, door goed na te denken en vooral door puur geluk. Kom je de dag door. Je bent veilig voor nu. Maar je weet. Morgen begint de hel weer. Morgen weer naar school.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten