Wakker

Het is koud buiten, echt koud. Ik loop vlug de straat uit, en loop een winkelstraatje binnen. De winterkou zorgt er voor dat mensen snel doorlopen, en wat normaal een gezellige winkelstraat zou zijn is nu koud en uitgestorven. Ik zie een boeken winkel, daar kan ik wel even schuilen tegen de kou. Meteen als ik binnen loop krijg ik een gevoel van warmte. Ik kijk rond, glimlach naar de oude vrouw achter de kassa en loop rond. Het lijkt meer op een kleine bibliotheek dan een boeken winkel, er zijn meerdere verdiepingen. En er staan zelfs tafels met stoelen. Ik loop langs wat rijen met boeken. En hoor iets vaak bekends maar ik het dringt niet tot me door en loop verder. Ik zie een kopie van de Ilias liggen. Ik ben de oude kwijt dus ik neem hem mee, ik zoek verder. Ineens, word datgene wat ik eerder hoorde duidelijker. Het klinkt als een gitaar. Ik loop verder ga een trap op een kom op de 2^e verdieping. Daar zie ik op een krukje een meisje zitten. Ze heeft Paars haar. Bruine ogen. Ik merk dat ik met open mond zit te staren, ze ziet me niet. Ik luister goed naar het nummer ik ken het…Maybe you're cold, but you're so warm inside….Dat kan toch niet….I was always a fool for my Johnny. Het meisje zingt het met zoveel gevoel. Ze ziet er zo mooi uit. Ze houd op met spelen, ze kijkt op en merkt dat ik naar haar heb lopen kijken. Blozend glimlacht ze terwijl ze haar gitaar weg legt. Ik glimlach terug. Ze staat op en loopt op me af, ze kijkt me recht in de ogen. Ze is zo dichtbij. Ik kan de sproeten op haar gezicht tellen…nog dichter bij, wat een mooie geur….ze komt zo dichtbij als maar kan. Ik doe mijn ogen dicht. De wereld om me heen smelt weg.
Ineens hoor ik wat,Veronic….Het klinkt heel bekend….Top Duizen….Ik doe mijn ogen open….allertijden….Ik gooi de wekker radio chagrijnig richting de andere kant van de kamer.